จุดเปลี่ยน และ บทสรุป

คุณเคยสงสัยไหม
ว่าทำไม คนเราเวลาอยากพักผ่อน
ต้องไปเที่ยว?

ความเพ้อฝัน

ผลงานนี้ ใช้เวลาผลิต1คืน
แต่เป็นผลงานหนึ่งในหลายๆชิ้นที่เค้าชอบมาก

จากที่ผมถามไว้ข้างต้น
ฐกฤต เคยนั่งสงสัยว่าทำไม คนเราเวลาอยากพักผ่อน
ต้องไปเที่ยว
แต่เค้าก็เป็นคนนึง ที่ฝันว่าอยากจะออกเดินทาง
เพื่อแสวงหาประสบการณ์ใหม่
เสมือนหาน้ำมาเติมใส่แก้ว
ที่ไม่มีวันเต็มของเค้า...

ตัวตน

ชิ้นนี้เป็นงานสรุปของ วิชาองค์ประกอบศิลป์ของ ปวช.3
เป็นผลงานที่สรุปยอดของศัพวิชา
ที่เค้าฝ่าฝันมาตลอด3ปีภายในสมรภูมิลั่นทม

เป็นงานที่เค้าภูมิใจที่สุด
งานนี้ได้รับรางวัลอันดับ1ของภาควิชานี้ ในวิทยาลัยช่างศิลป
แต่หาใช่รางวัลไม่
ที่ทำให้เค้าภูมิใจได้มากขนาดนี้
ถ้าลองมองเนื้อแท้ของงานชิ้นนี้ให้ทะลุปุโปร่งแล้ว
รางวัลเป็นเพียงตัวมอด1ตัวในกระสอบข้าวสารเท่านั้น

งานชิ้นนี้ คือบทสรุป คือทุกอย่าง
ที่เค้าลงแรงลงใจอย่างเต็มที่
ลงมือทำอย่างกับไม่เคยรู้จักกับคำเหน็ดเหนื่อย
ดั่งฝีพายเรือหางยาว ที่ไม่ยอมหยุดพายจนกว่าจะเข้าถึงเส้นชัย

หัว
สมองที่หลั่งไหลออกมาจากศีรษะ
ลายหยักของมันคือชื่อวิชาต่างๆที่เค้าได้พร่ำเรียนมา

ปากหมา
ปากหมาไม่ดีอย่างไร?
หลายคนต่างชอบในตัวของหมา
มันน่ารัก มันรักเจ้าของ มันซื้อสัตย์
แต่พอถูกเรียกว่า ปากหมากลับมีโทษะ
ดั่งสุภาษิต "เกลียดตัว กินไข่" ยังไงยังงั้น
ทั้งที่หมามีปากไว้
ปกป้องตัวมันเองจากศัตรู
ปกป้องเจ้าของอันเป็นที่รักของมัน

คอ
ช่วงนั้นเป็นการก่อสร้างสนามบินในตำนาน
สนามบินสุวรรณภูมิ
สนามบินที่เป็นแหล่งอาหาร
ของนักการเมืองมาหลายรุ่นหลายสมัย
ที่กินดื่มกันอย่างสำราญ แต่ไม่ทำ
กลับกลายเป็นจุดทำลายนักการเมืองที่กิน
"แต่ทำ"

แขนซ้าย
กล้ามเนื้อ Anatomi วิชาที่ศักดิ์สิทธิ์
วิชาที่ทำให้เค้าได้รู้จักกับอาจารย์ใหญ่
มองทะลุเห็นกระดูก และเส้นเลือดสีเขียว
หลายๆท่านคงทราบดี วิชาศิลปะจะคู่กับสีเขียวเวอร์ริเดียน
ซึ่งเป็นสีที่ อ.ศิลป์ พีระศรี ชื่นชอบ
ลึกลงไป ดอกลั่นทม ต้นไม้ประจำช่างศิลป
ประหนึ่งเราคือคนของที่นี่
เป็นลูกหลานของที่นี่
พี่น้องของที่นี่
เราคือคนของ ว.ช.ศ.
"วิทยาลัยช่างศิลป"

แขนขวา
ตลอด3ปีในรั้วลั่นทม เค้าเจอผู้คนมากมาย
หลากหลาย ทั้งดี ร้าย
คนในภาพนั้นคือคนที่มีความสำคัญต่างๆในชีวิตเค้า

เอว
ขบวนรถไฟ เด็กช่างศิลปจะอยู่คู่และรู้จัก
รถไฟเป็นอย่างดี
มันเป็นทุกอย่าง พาหนะที่นำพาเรามาศึกษา
สถานที่รับน้องอันน่าสะพึงของรุ่นน้อง
สถานที่รับน้องสุดหรรษาของรุ่นพี่
ห้องครัวพักกินข้าว ห้องน้ำขับถ่ายของเสีย
แม้กระทั่ง เตียงนอน
หรือเรียกง่ายๆว่า "บ้าน"

กางเกง
เป็นอารมย์ขันที่ฐกฤตแอบสอดแทรกเอาไว้
กางเกงรูปจระเข้ราคอต มีไกรทองชี้หอกไปที่หัว
หรือเรียกง่ายๆว่า
หัวตะเข้

เท้า
ใครๆต่างเข้าใจว่า คนที่เข้ามาเรียนที่นี่คือ สุดยอด
ต้องแกร่ง ต้องเก่ง
แต่สำหรับฐกฤตเค้าคิดต่างออกไป
ความรู้ทางศิลปะที่เค้าได้รับจากที่นี่
ถ้าเทียบกับ
ความรู้ทางศิลปะทั้งหมดแล้ว
ก็เหมือนน้ำที่ท่วมเพียงข้อเท้า เท่านั้น

ผลงานที่รวบรวมประสบการณ์
ทั้งดีและร้าย
สะสมจนเป็นการ
ตกผลึกทางความคิด
บทสรุปของมัน คือ

"ตัวตน"